Ekologiczny projekt strefy wejściowej Parku Tysiąclecia
we Wrocławiu
Opis idei:
Celem projektu zagospodarowania strefy wejściowej Parku Tysiąclecia we Wrocławiu jest stworzenie przestrzeni zapraszającej, reprezentacyjnej, z głównym ciągiem pieszym i rozlokowanymi wzdłuż niego usługami.
Koncepcja zakłada stworzenie spójnej struktury drewnianej, stanowiącej zadaszenie dla większości terenu opracowania. Drewniane pasy nośne miałyby przechodzić płynnie do poziomu gruntu i tworzyć wsporcze kolumny, które z kolei przechodziłyby w ergonomiczną formę siedzisk. Forma nawiązuje do kształtów organicznych kształtów natury. Całość stanowiłoby lekką konstrukcję, pokrytą membraną z modułami fotowoltaicznymi. Wysokość struktury byłaby gradowana, w zależności od potrzeb. W centralnej części przewidziany jest otwór.
Zgodnie z założeniem każda z kolumn, oprócz funkcji konstrukcyjnej, pełniłaby również inne zadania. Planuje się umieszczenie w nich wszystkich funkcji potrzebnych do obsługi parku, takich jak gastronomia, kwiaciarnia, wypożyczalnia rowerów. Oprócz tego, w strefie wejściowej projektowany jest ‘infobox’ – punkt informacyjny, w którym można zasięgnąć wszystkich informacji na temat symboliki Parku Tysiąclecia, atrakcji w nim dostępnych, jak również poszerzyć wiedzę o ekologii. Punkt interaktywnie promowałby zachowania proekologiczne i stanowiłby przestrzeń wystawową. Istniałaby również możliwość ładowania telefonu komórkowego, czy innego urządzenia przenośnego, z wykorzystaniem energii pozyskanej ze słońca. Podczas ładowania miałyby się wyświetlać krótkie, ekologiczne hasła i rebusy. Infobox projektowany jest w ten sposób, aby wymusić ruch pieszy wgłąb strefy parkowej i zainteresowanie pozostałymi atrakcjami.
Strefa wejściowa parku oferowałaby wiele atrakcji promujących sport, takich jak wypożyczenie rowerów, zewnętrzna siłownia, plac zabaw, skate park. Planowane jest magazynowanie i wykorzystanie energii pozyskanej z siły ludzkich mięśni podczas ćwiczeń, czyli zamiana energii kinetycznej na elektryczną. Dodatkowo, rowery mogłyby być wyposażone w panele słoneczne. W centralnej części założenia znajdować się ma zbiornik wodny z fontanną, jako element estetyczny latem, a zimą przekształcony na lodowisko.
Jedna z kolumn zaaranżowana by była jako szklarnia, służąca do uprawy roślin/ kwiatów na potrzeby kwiaciarni, jak również stanowiłaby element o dużym walorze estetycznym. Inne kolumny to drewniane, ażurowe konstrukcje obrośnięte pnączami, jako ogrody wertykalne.
Program ekologiczny:
Celem jest stworzenie miejsca maksymalnie przyjaznego środowisku, czerpiącego z jak największej ilości odnawialnych źródeł energii i stanowiącego maksymalnie samowystarczającego systemu. Program zakłada wykorzystanie energii słonecznej, odzysk wody deszczowej, przerobienie wszelkich nieużytków na substancje potrzebne do funkcjonowania, włączenie do ekosystemu dużej ilości roślin.
Struktura ma być wykonana z materiałów jak najmniej zróżnicowanych, łatwo dostępnych i pozyskanych z natury. Główna konstrukcja nośna projektowana jest z drewna. Cienkie elementy drewniane mają tworzyć spójną, organiczną formę w kształtach inspirowanych naturą. Całość założenia ma sprawiać wrażenie lekkości. Ponadto praktykowana ma być idea recyklingu, a co za tym idzie elementy zaliczane do małej architektury wykonane będą z materiałów odzyskanych.
Jako przekrycie przewidziany jest ekologiczny system membranowy z wkomponowanymi panelami fotowoltaicznymi. Zastosowane ogniwa to ogniwa perowskitowe, mające największą ze wszystkich materiałów wydajność (20%) i najmniejszą grubość. Warstwa perowskitowa to 300nm, przez co łatwo dostosowuje się do projektowanych, organicznych kształtów i jest lekka. Przy tym rodzaju materiału nie ma obawy o ograniczeniu dostępności substratów. Energia pozyskana ze słońca wykorzystywana będzie jako energia elektryczne do celów obsługi funkcji parkowych, np. gastronomii, infoboxu, kwiaciarni, jak również do oświetlenia całego założenia poprzez zastosowanie świetlików rurowych. Nadmiar energii będzie magazynowany i wykorzystywany w późniejszym okresie na potrzeby założenia parkowego lub sprzedawany do elektrowni.
Dzięki ukształtowaniu przekrycia i zastosowaniu kolumn możliwy jest zbiór i odzysk wody deszczowej. Woda ma spływać do wnętrza kolumn, gdzie zainstalowany będzie system magazynujący i rozprowadzający ją do odpowiednich obszarów, takich jak szklarnia stworzona na potrzeby kwiaciarni, kolumny kryjące w sobie drzewa i roślinność. Możliwe jest również uzdatnienie wody do picia. Projektowany jest otwór w centralnej części struktury, przez który wpadająca woda ma spływać po jednoprocentowym spadku posadzki, w kierunku centralnego zbiornika wodnego. Skutkuje to maksymalnym jej wykorzystaniu.
Część kolumn przeznaczona jest na funkcje obsługujące całą strefę parkową, między innymi gastronomię, kwiaciarnię, infobox. Pozostałe z nich to ‘kolumny zielone’, w których planowane jest posadzenie drzew, zapewniających dostarczenie dużej ilości tlenu i ograniczenie dwutlenku węgla. Obudowane będą przezroczystym materiałem (szkło, membrany) i zapewnione im będą odpowiednie warunki do wzrostu. Wyrosną one ponad wysokość całej konstrukcji, w okresie letnim będą zapewniały cień. Inne z kolei będą kryły w sobie zróżnicowaną roślinność, przez co cały obszar będzie zielony i przyjazny środowisku.
